مقرنس

مقرنس

طراحی و اجرای پروژه های مقرنس کاشی ,آجری,گچی.

مقرنس کاری یکی از بارز ترین نمودهای هنر شرقی در معماری ایرانی اسلامی است.در تمام دوران معماری ایرانی اسلامی میتوان نمونه های مقرنس را در کاخها مساجد و بناهای مذهبی کاروانسراها در پوششهای کاشی معرق و کاشی هفت رنگ و آجر وکچ مشاهده نمود.البته با گذشت زمان مقرنس از یک عنصر کالبدی با کاربرد سازه ای در بنا به یک عنصر تزیینی ودر قالب نازک کاری تبدیل شده است.

این مسئله را میتوان ناشی از ورود مصالح جدید وتغییر در سبک اجرای سازه ها دانست.نقطه طلاقی این کار را میتوان دوره صفویه دانست که در آن دوران ما شاهد اوج گرفتن رشته های مختلف هنری هستیم.در این دوران معماران با جمع آوری آثار گذشتگان و تدوین آن به قالب ساختاری در معماری رسیدند که هنوز هم از آن میتوان به عنوان یک مرجع در معماری ایرانی اسلامی الهام بخش باشد.

اجرای مقرنس گچی بصورت دم قطار در دو پا

با گذشت این دوره این هنر نیز رو به افول نهاد و در برهه هایی از تاریخ بیم نابودی و به فراموشی سپردن آن نیز میرفت.از جمله اساتید بزرگواری که در قرن گذشته و دوره معاصر در احیای مجدد این هنر و گرد آوری و تدوین و آموزش هنرمندان جدید در رشته مقرنس کوشیده اند میتوان به استاد عبد الرحیم کاشی تراش و فرزند ایشان استاد حسین کاشی تراش اشاره نمود.در دوران معاصر مرحوم استاد حسین لرزاده به حق نقش تاثیر گذاری در این زمینه داشت.استاد اصغر شعرباف و حاج محمد کاشی نیز در تدوین اصول نگارش و همچنین آموزش هنر مقرنس و کاربندی نقش بسزایی داشتند.مجموعه کاشی برادران کاظم پور با داشتن سابقه و افتخار شاگردی این اساتید عالیقدر حداقل در طول 4 نسل و با بهره گیری از دستاورد های روز  زمینه طراحی و اجرای این هنر فعالیت میکند ومیکوشد در این زمینه قدمی هرچند کوچک در جهت اعتلای این هنر و انتقال آن به آیندگان بردارد.

تاریخچه مقرنس کاری

بر اساس مدارک تاریخی که تا کنون کشف کردیده ساسانیان اولین کسانی بودند که ایوانهای طاقدار را ابداع نمودند.در پی آن به جهت رسیدن به سقفهای گنبدی بر روی ایوانهای چهار طاقی ابداعی دیگر صورت گرفت.گوشه سازی یا گوشواری سازی در سه کنج مهمترین کاری بود که توسط

معماران این دوره انجام شد.

آتشکده بازه هور اولین بنایی است که این قضیه را اثبات میکند.بازه هور منطقه ای کوهستانی در هشتاد کیلومتری شهر مشهد و در بین شهر های تربت حیدریه و نیشابور قرار دارد.

با عمومیت یافتن گوشه سازی جهت تبدیل مقاطع مربع به هشت ضلعی به تدریج ابتکارات در زمینه گوشه سازی شروع شد.

اولین نمونه تاریخی موجود در زمینه مقرنس را میتوان در سردرب ورودی گنبد قابوس مشاهده نمود.

 

 

مهدی کاظم پور-محمد علی کاظم پور

 

 

این مجموعه بصورت تخصصی در زمینه طراحی سه بعدی و اجرای انواع کاربندی در معماری ایرانی اسلامی شامل مقرنسکاری و رسمی بندی و سایر انواع کاربندی فعالیت مینماید.

پوشش متداول جهت کاربند مقرنش شامل :

1-کاشی هفت رنگ-2-کاشی معرق_3-آجر و کاشی-4- گچ

میباشد.اجرای هریک از این پوششها تکنیکهای اجرای کار را از لحاظ کاربندی متمایز میسازد.

فضاهای کاربردی جهت پوشش مقرنس کاشی عبارتند از:

 

سردرب,گلویی گلدسته,زیر گنبد,محراب,فضای زیر سقف شبستان و…

در ادامه این مطلب اندکی به نحوه طراحی و اجرای مقرنس خواهیم پرداخت.

امروزه با توجه به تغییر سبک ساخت وساز اجرای سازه های مقاوم دقیق جهت کاربندبهای سنتی از اهمیت بسزایی

برخوردار میباشد.با در نظر گرفتن این دیدگاه در این مجموعه کلی مراحل ساخت و اجرای سازه های فلزی جهت کاربندیهای

سنتیهماهنگ با سایر بخشها صورت میگیرد.

 

بروز رسانی

1398/01/29